هر آنچه که درباره بارداری خارج از رحم نمی‌دانید!!

حاملگی خارج رحمی زمانی اتفاق می افتد که یک تخمک بارور شده در خارج از رحم، بیشتر در لوله فالوپ، کاشته شود. لوله فالوپ برای نگه داشتن جنین در حال رشد ساخته نشده است و نمی تواند مانند رحم کشیده شود. این وضعیت می تواند منجر به خونریزی در مادر شود. حاملگی خارج رحمی یک وضعیت تهدید کننده زندگی است که نیاز به درمان اورژانسی دارد.

بارداری خارج از رحم چیست؟

حاملگی خارج از رحم، حاملگی است که در خارج از رحم اتفاق می افتد. این زمانی اتفاق می افتد که یک تخمک بارور شده در ساختاری کاشته می شود که نمی تواند رشد آن را پشتیبانی کند. حاملگی خارج رحمی اغلب در لوله فالوپ (جفت ساختاری که تخمدان ها و رحم را به هم متصل می کند) اتفاق می افتد. در موارد نادر، حاملگی خارج از رحم می تواند در تخمدان یا حفره شکمی رخ دهد.

این یک وضعیت تهدید کننده زندگی است. حاملگی خارج از رحم حاملگی نیست که بتوان آن را به پایان رساند (تا زمان تولد) و در صورت عدم درمان فوری می تواند برای مادر خطرناک باشد.

حاملگی خارج از رحم کجا اتفاق می افتد؟

هر زمان که تخمک بارور شده در خارج از رحم شما کاشته شود، این یک بارداری خارج از رحم در نظر گرفته می شود. تخمک قرار است به سمت لوله های فالوپ حرکت کند و خود را در دیواره رحم فرو کند، جایی که می تواند شروع به رشد کند. در حاملگی خارج رحمی، تخمک در یکی از ساختارهای مسیر کاشته می شود.

 شایع ترین جایی که ممکن است این اتفاق بیفتد در لوله های فالوپ است. اکثر حاملگی های خارج از رحم در اینجا اتفاق می افتد. حاملگی خارج رحمی لوله ای نامیده می شود. یک تخمک بارور شده همچنین می تواند در سایر اندام های حفره شکمی شما کاشته شود. این شکل نادرتر از حاملگی خارج از رحمی است که در لوله فالوپ اتفاق می افتد.

بارداری خارج از رحم چقدر جدی است؟

حاملگی خارج از رحم یک وضعیت اورژانس پزشکی است. رحم به طور منحصر به فردی برای نگه داشتن جنین در حال رشد مناسب است. این عضوی است که می تواند با رشد جنین کشیده و منبسط شود. لوله های فالوپ شما به این اندازه انعطاف پذیر نیستند. آن ها می توانند با رشد تخم بارور شده و منفجر شوند. هنگامی که این اتفاق می افتد، مقادیر زیادی خونریزی داخلی را تجربه کنید. این تهدید کننده زندگی است. برای جلوگیری از آسیب به لوله فالوپ، سایر اندام‌های حفره شکمی، خونریزی داخلی و مرگ، بارداری خارج از رحم باید فوراً درمان شود.

بیشتر بخوانید: سزارین آکرتا

آیا بارداری من بعد از حاملگی خارج از رحم ادامه دارد؟

متاسفانه حاملگی خارج از رحم برای جنین کشنده است. خارج از رحم نمی تواند زنده بماند. درمان سریع حاملگی خارج از رحم برای محافظت از زندگی مادر مهم است. اگر تخمک در لوله فالوپ کاشته شده باشد و لوله پاره شود، ممکن است خونریزی داخلی شدید باشد. این می تواند منجر به مرگ مادر شود.

چه چیزی باعث حاملگی خارج از رحم می شود؟

در بیشتر موارد، حاملگی خارج از رحم به دلیل شرایطی ایجاد می شود که حرکت تخمک را به سمت لوله فالوپ و داخل رحم کند یا مسدود می کند.

چگونه بفهمم که در معرض خطر حاملگی خارج رحمی هستم؟

چندین عامل خطر وجود دارد که می تواند شانس شما را برای ایجاد حاملگی خارج از رحم افزایش دهد. یک عامل خطر یک ویژگی یا رفتاری است که شانس شما را برای ابتلا به یک بیماری یا شرایط افزایش می دهد. اگر موارد زیر را داشته باشید ممکن است در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به حاملگی خارج از رحم باشید:

حاملگی خارج از رحم قبلی

سابقه بیماری التهابی لگن (PID)، عفونتی که می تواند باعث ایجاد بافت اسکار در لوله های فالوپ، رحم، تخمدان ها و دهانه رحم شود.

جراحی روی لوله‌های فالوپ از جمله بستن لوله‌ها.

یا سایر اندام‌های ناحیه لگن.

سابقه ناباروری

درمان ناباروری با لقاح آزمایشگاهی (IVF).

اندومتریوز

انواع بیماری های مقاربتی در زنان و عفونت های مقاربتی (STIs).

یک دستگاه داخل رحمی (IUD)، نوعی پیشگیری از بارداری، در زمان لقاح.

سابقه سیگار کشیدن

این خطر نیز می تواند با افزایش سن افزایش یابد. زنان بالای ۳۵ سال بیشتر از زنان جوان در معرض خطر هستند.

بسیاری از زنانی که حاملگی خارج از رحم را تجربه می کنند هیچ یک از عوامل خطر فوق را ندارند.

علائم بارداری خارج از رحم چیست؟

علائم اولیه حاملگی خارج از رحم می تواند بسیار شبیه به علائم معمول بارداری باشد. با این حال، ممکن است علائم دیگری را در طول این حاملگی تجربه کنید، از جمله:

خونریزی واژن.

درد در ناحیه زیر شکم، لگن و کمر.

سرگیجه یا ضعف.

اگر لوله فالوپ پاره شود، درد و خونریزی می تواند آنقدر شدید باشد که علائم اضافی ایجاد کند. این موارد می تواند شامل موارد زیر باشد:

غش کردن.

فشار خون پایین (هیپوتانسیون).

درد شانه.

فشار مقعدی.

هنگامی که یک لوله می ترکد، ممکن است درد شدید زیر شکم را احساس کنید. این یک اورژانس پزشکی است و شما باید با پزشک خود تماس بگیرید یا فورا به اورژانس مراجعه کنید.

اگر متوجه شدید که باردار هستید و یک دستگاه IUD (دستگاه داخل رحمی برای پیشگیری از بارداری) در جای خود قرار داده اید، یا سابقه بستن لوله های رحمی دارید (بسته شدن لوله ها توسط جراحی یا در زمان سزارین)، با پزشک خود تماس بگیرید. بلافاصله. این نوع حاملگی در این مواقع شایع تر است.

بارداری خارج از رحم چگونه تشخیص داده می شود؟

حاملگی خارج از رحم معمولاً در طی یک قرار ملاقات در مطب پزشک تشخیص داده می شود. پزشک شما چندین آزمایش را انجام می دهد تا ابتدا بارداری را تایید کند و سپس به دنبال حاملگی خارج از رحم باشد. این تست ها عبارتند از:

آزمایش ادرار: این آزمایش شامل ادرار کردن بر روی نوار تست (معمولاً به شکل چوب) یا ادرار کردن در یک ظرف تست در مطب پزشک و سپس فرو بردن یک نوار آزمایش در نمونه ادرار است.

آزمایش خون: پزشک ممکن است خون شما را آزمایش کند تا ببیند چه مقدار از هورمون گنادوتروپین جفتی انسانی (hCG) در بدن شما وجود دارد. این هورمون در دوران بارداری تولید می شود.

معاینه اولتراسوند: یک آزمایش تصویربرداری، سونوگرافی از امواج صوتی برای ایجاد تصویری از ساختارهای داخلی بدن شما استفاده می کند. سونوگرافی اغلب در دوران بارداری استفاده می شود. پزشک شما از این آزمایش برای دیدن محل کاشت تخمک بارور شده استفاده می کند.

هنگامی که پزشک شما بارداری را تایید کرد و تعیین کرد که تخمک بارور شده کجا کاشته شده است، یک طرح درمانی ایجاد می شود.این نوع حاملگی یک وضعیت اورژانس است و درمان این وضعیت بسیار مهم است.

اگر لوله فالوپ شما پاره شد، باید سریعا به اورژانس مراجعه کنید و تحت درمان قرار بگیرید. در این موارد، زمانی برای انتظار برای قرار ملاقات وجود ندارد.

حاملگی خارج از رحم در چه ماهی از بارداری تشخیص داده می شود؟

حاملگی خارج از رحم معمولاً در اوایل بارداری کشف می شود. بیشتر موارد در سه ماهه اول (سه ماه اول) مشاهده می شود. معمولاً در هفته هشتم بارداری کشف می شود.

بارداری خارج از رحم چگونه درمان می شود؟

روش های مختلفی برای درمان این نوع حاملگی وجود دارد. در برخی موارد، پزشک شما ممکن است استفاده از دارویی به نام متوترکسات را برای توقف رشد بارداری پیشنهاد دهد. با این کار بارداری شما تمام می شود. متوترکسات به صورت تزریقی توسط پزشک شما تجویز می شود. این گزینه نسبت به جراحی کمتر تهاجمی است، اما نیاز به قرار ملاقات های بعدی با پزشک شما دارد که در آن سطح hCG شما نظارت می شود.

در موارد شدید، اغلب از جراحی استفاده می شود. زمانی که لوله فالوپ پاره شده یا در معرض خطر پارگی هستید، پزشک شما می خواهد عمل کند. این یک جراحی اورژانسی و یک درمان نجات بخش است یا خیر. این روش معمولاً به روش لاپاراسکوپی (از طریق چندین برش کوچک به جای یک برش بزرگتر) انجام می شود. جراح ممکن است کل لوله فالوپ را با تخمک در داخل آن خارج کند یا در صورت امکان تخمک را از لوله خارج کند.

آیا می توانم از حاملگی خارج از رحم جلوگیری کنم؟

بارداری خارج از رحم قابل پیشگیری نیست. اما می توانید با پیروی از عادات خوب سبک زندگی سعی کنید عوامل خطر را کاهش دهید. این ها می تواند شامل سیگار نکشیدن، حفظ وزن و رژیم غذایی سالم و جلوگیری از هرگونه عفونت مقاربتی (STIs) باشد. قبل از اقدام برای باردار شدن، در مورد عوامل خطری که ممکن است داشته باشید با پزشک خود صحبت کنید.

آیا می توانم بعد از حاملگی خارج از رحم دوباره باردار شوم؟

اکثر زنانی که حاملگی خارج از رحم داشته اند می توانند در آینده بارداری موفقی داشته باشند. پس از داشتن یک حاملگی خارج رحمی در آینده خطر بیشتری وجود دارد. مهم است که با پزشک خود در مورد علل حاملگی خارج از رحم خود و عوامل خطری که ممکن است در آینده باعث حاملگی خارج از رحم شوند صحبت کنید.

بعد از حاملگی خارج رحمی چه مدت باید قبل از بارداری مجدد صبر کنم؟

پس از درمان این نوع حاملگی، باید با پزشک خود در مورد بارداری های آینده صحبت کنید. اگرچه بارداری ممکن است به سرعت پس از درمان اتفاق بیفتد، اغلب بهتر است حدود سه ماه صبر کنید. این به لوله فالوپ شما اجازه می دهد تا زمان بهبودی کاهش پیدا کند و خطر حاملگی خارج از رحم دیگر را کاهش می دهد.

اگر لوله فالوپ من برداشته شود، آیا هنوز می توانم بچه دار شوم؟

در بیشتر موارد، اگر یکی از لوله های رحمی خود را برداشته اید، همچنان می توانید بچه دار شوید. شما یک جفت لوله فالوپ دارید و تخمک ها همچنان می توانند به سمت لوله باقی مانده شما حرکت کنند. همچنین روش های کمک باروری وجود دارد که در آن تخمک از تخمدان خارج می شود، در خارج از بدن بارور می شود و برای لانه گزینی در رحم قرار می گیرد. به این لقاح آزمایشگاهی (IVF) می گویند.

در مورد افکار خود در مورد بارداری های آینده با پزشک خود گفتگوی آزاد داشته باشید. با هم، می توانید یک برنامه تشکیل دهید و در مورد راه های کاهش عوامل خطر که ممکن است داشته باشید بحث کنید.