زگیل تناسلی چیست؟ علائم ، تشخیص و درمان آن

زگیل تناسلی زائده های نرمی هستند که روی اندام تناسلی ظاهر می شوند. آنها می توانند باعث درد، ناراحتی و خارش شوند. آنها یک عفونت مقاربتی (STI) هستند که توسط سویه های کم خطر ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) ایجاد می شود. این سویه ها، HPV 6 و HPV 11، متفاوت از سویه های پرخطری هستند که می توانند منجر به دیسپلازی دهانه رحم و سرطان شوند.

HPV شایع ترین بیماری در بین همه بیماری های مقاربتی است. همه افرادی که از نظر جنسی فعال هستند در برابر عوارض HPV از جمله زگیل تناسلی آسیب پذیر هستند. عفونت HPV به ویژه برای افراد مبتلا به سویه های پر خطر نیز  هست زیرا سویه های پرخطر نیز می توانند باعث سرطان دهانه رحم شوند. درمان در کنترل این عفونت کلیدی است.

علائم زگیل تناسلی چیست؟

زگیل تناسلی از طریق فعالیت جنسی از جمله رابطه جنسی دهانی، واژن و مقعدی منتقل می شود. ممکن است تا چند هفته یا چند ماه پس از عفونت شروع به ایجاد زگیل نکند.

زگیل تناسلی همیشه با چشم انسان قابل مشاهده نیست. ممکن است بسیار کوچک و به رنگ پوست یا کمی تیره تر باشند. قسمت بالای آن ممکن است شبیه گل کلم باشد و در لمس صاف یا کمی برآمدگی به نظر برسد.

آنها ممکن است به صورت دسته ای از زگیل ها یا فقط یک زگیل ظاهر شوند.

برای مردان، این بیماری ممکن است در نواحی زیر ظاهر شود:

• آلت تناسلی
• کیسه بیضه
• کشاله ران
• ران
• داخل یا اطراف مقعد

برای زنان، این زگیل ها ممکن است در نواحی زیر ظاهر شوند:

• داخل واژن یا مقعد
• خارج از واژن یا مقعد
• روی دهانه رحم

زگیل تناسلی همچنین ممکن است روی لب ها، دهان، زبان یا گلوی فردی که تماس جنسی دهانی با فرد مبتلا به HPV داشته است ظاهر شود.

حتی اگر نتوانید زگیل تناسلی را ببینید، ممکن است علائمی مانند:

• ترشحات واژن
• خارش
• خون ریزی
• سوزش

داشته باشد. اگر این بیماری گسترش یابد یا بزرگ شود، این وضعیت می تواند ناراحت کننده یا حتی دردناک باشد.

چه چیزی باعث زگیل تناسلی می شود؟

به گفته مؤسسه ملی سرطان آمریکا، حدود ۹۰ درصد منبع مطمئن زگیل تناسلی ناشی از انواع کم خطر HPV 6 و ۱۱ است. ۳۰ تا ۴۰ گونه از HPV وجود دارد که به طور خاص بر اندام تناسلی تأثیر می گذارد، اما تنها تعداد کمی از این گونه ها باعث ایجاد زگیل تناسلی می شوند.

ویروس HPV از طریق تماس پوستی بسیار قابل انتقال است، به همین دلیل است که به عنوان یک بیماری مقاربتی شناخته می شود. در واقع، HPV آنقدر رایج است که منبع معتبر CDCT می گوید اکثر افراد فعال از نظر جنسی در برخی مواقع به آن مبتلا می شوند.

با این حال، ویروس همیشه منجر به عوارضی مانند زگیل تناسلی نمی شود. در واقع، در بیشتر موارد، ویروس بدون ایجاد هیچ مشکلی برای سلامتی خود به خود از بین می رود. زگیل تناسلی معمولاً توسط سویه‌های HPV ایجاد می‌شود که با سویه‌هایی که باعث ایجاد زگیل روی دست‌ها یا سایر قسمت‌های بدن می‌شوند، متفاوت است.

زگیل تناسلی چگونه تشخیص داده می شود؟

برای تشخیص این بیماری، پزشک اقداماتی، درباره سلامتی و سابقه جنسی خود سوال بپرسید. این شامل علائمی است که تجربه کرده اید و اینکه آیا رابطه جنسی داشته اید، از جمله رابطه جنسی دهانی، بدون کاندوم. معاینه فیزیکی مناطقی را که مشکوک به زگیل هستند انجام دهید. پزشک شما ممکن است بتواند زگیل تناسلی را فقط با مشاهده آنها تشخیص دهد.

آزمایش کردن

پزشک شما ممکن است یک محلول اسیدی ملایم به نام تست استووایت را روی پوست شما اعمال کند تا زگیل تناسلی را بیشتر نمایان کند. ممکن است باعث احساس سوزش خفیف شود.

اگر شما زن هستید، پزشک ممکن است نیاز به معاینه لگن نیز داشته باشد، زیرا این بیماری می تواند در اعماق بدن شما ایجاد شود.

زگیل تناسلی چگونه درمان می شود؟

در حالی که زگیل های تناسلی قابل مشاهده اغلب با گذشت زمان از بین می روند، HPV خود می تواند در سلول های پوست شما باقی بماند. این بدان معنی است که ممکن است در طول زندگی خود چندین بار به آن دچار شوید.

بنابراین کنترل علائم مهم است زیرا می خواهید از انتقال ویروس به دیگران جلوگیری کنید. گفته می شود، این بیماری می تواند به دیگران منتقل شود، حتی اگر زگیل قابل مشاهده یا علائم دیگری وجود نداشته باشد.

ممکن است بخواهید زگیل تناسلی را برای تسکین علائم دردناک یا به حداقل رساندن ظاهر آنها درمان کنید. با این حال، شما نمی توانیداین بیماری را با داروهای رفع زگیل بدون نسخه (OTC) درمان کنید.

داروها

پزشک ممکن است درمان های موضعی زگیل را تجویز کند که ممکن است شامل موارد زیر باشد:

imiquimod (Aldara)

پودوفیلین و پودوفیلوکس (کاندیلوکس)

تری کلرواستیک اسید یا TCA

عمل جراحی

اگر زگیل های قابل مشاهده با گذشت زمان از بین نرفت، ممکن است برای برداشتن آنها به جراحی جزئی نیاز داشته باشید. پزشک شما همچنین می تواند زگیل ها را از طریق این روش ها از بین ببرد:

• کوتر الکتریکی یا سوزاندن زگیل با جریان الکتریکی
• کرایوسرجری یا انجماد زگیل
• درمان های لیزری
• برداشتن یا بریدن زگیل
• تزریق داروی اینترفرون

درمان های خانگی برای زگیل تناسلی

از درمان های OTC برای زگیل دست در زگیل تناسلی استفاده نکنید. زگیل های دست و ناحیه تناسلی توسط گونه های مختلف HPV ایجاد می شوند. درمان های طراحی شده برای سایر نواحی بدن اغلب بسیار قوی تر از درمان های مورد استفاده در ناحیه تناسلی هستند.

استفاده از درمان های نادرست ممکن است بیشتر از اینکه فایده داشته باشد، ضرر داشته باشد. برخی از درمان های خانگی برای درمان این بیماری تناسلی مفید هستند، اما شواهد کمی برای حمایت از آنها وجود دارد. همیشه قبل از امتحان یک درمان خانگی با پزشک خود مشورت کنید.

عوامل خطر زگیل تناسلی

هر فرد فعال از نظر جنسی در معرض خطر ابتلا به HPV است. با این حال، زگیل تناسلی برای افرادی که:

• چندین شریک جنسی داشته باشید
• سیستم ایمنی شان ضعیف است
• زیر ۳۰ سال هستند
• سیگار مصرف می کنند، بیشتر اتفاق می افتد.

سایر عوارض احتمالی HPV چیست؟

زگیل تناسلی در واقع یک گونه کم خطر عفونت HPV است. سویه های پرخطر آن مانند HPV 16 و HPV 18 در اکثر سرطان های دهانه رحم نقش دارند. آنها همچنین می توانند منجر به تغییرات پیش سرطانی در سلول های دهانه رحم شوند که به آن دیسپلازی می گویند. سایر انواع HPV نیز ممکن است باعث سرطان واژن شوند. آنها همچنین می توانند باعث شوند دچار:

• سرطان آلت تناسلی
• سرطان مهبل
• سرطان حنجره
• سرطان مری شوند.

چگونه از زگیل تناسلی پیشگیری کنیم؟

برای کمک به پیشگیری از زگیل تناسلی، واکسن‌های HPV، کاندوم و سایر روش‌های دیگر که در دسترس هستند استفاده کنید:

واکسن گارداسیل و گارداسیل ۹ می توانند از افراد با هر جنسیت در برابر شایع ترین گونه های HPV که باعث زگیل تناسلی می شوند محافظت کنند و همچنین می توانند در برابر سویه های HPV که با سرطان دهانه رحم مرتبط هستند محافظت کنند.

افراد ۹ تا ۴۵ ساله می توانند این واکسن ها را دریافت کنند. بسته به سن در یک سری دو یا سه دوز واکسن تجویز می شود. هر دو نوع واکسن باید قبل از اینکه فرد از نظر جنسی فعال شود تزریق شود، زیرا این واکسن ها قبل از قرار گرفتن در معرض HPV بسیار موثر هستند. استفاده از کاندوم در هر بار رابطه جنسی نیز می تواند خطر ابتلا به این بیماری را کاهش دهد. نکته مهم استفاده از یک مانع فیزیکی برای جلوگیری از انتقال است.